យក្តី ក៏នៅមានរបស់ជាច្រើនទៀត សម្រាប់អោយយើងអបអរ។ ក្តីរីករាយដែលយើងបានមក ពីពិភពលោកនៅជុំវិញខ្លួនយើង គឺជាថាមពលដ៏អស្ចារ្យ ដែលនឹងរុញច្រានយើង អោយឆ្លងផុតគ្រាលំបាក, ដូច្នេះសូមយកចិត្តទុកដាក់ និងរីករាយ ចំពោះអ្វីដែលខ្លួនមាន។

ពិតមែនហើយថា ខ្ញុំគ្មាន iPad 3, MacBook ថ្មី ដែលមាន Retina display, ឬមិនអាចជិះ X5 និង Escalade ដូចកាលគ្រាមុន ឬពុំមានអ្វីផ្សេងទៀត ដែលស្ថិតនៅក្នុង “បញ្ជីប្រាថ្នា” របស់ខ្ញុំ, ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់ ខ្ញុំនៅសល់កំព្យុទ័រចំណាស់មួយនេះ ដែលនៅអាចប្រើការបាន ហើយមានតំណអ៊ិនធើណិត អាច log in សរសេរអ្វី ដែលនៅក្នុងចិត្ត ដើម្បីចែករំលែក ជាមួយមិត្តទាំងអស់គ្នា។

អ្នករាល់គ្នាចេះអាន, អ្នកខ្លះមានឡាន ឬយ៉ាងហោចណាស់ មានម៉ូតូជិះ, មានអ៊ិនធើណិតប្រើ, មានការងារធ្វើ ឬមានឱកាសទៅសាលា។ ចូរចងចាំថា អ្នកខ្លះទៀត, មិនចេះអាន ហើយក៏មិនចេះសរសេរ, គ្មានកុំព្យុទ័រប្រើ, គ្មានអាយហ្វូន, គ្មានអាយផាដ, គ្មានឡាន ឬម៉ូតូ, ឬគ្មានទាំងដំបូលជ្រកទៀតផង។ ការដែលយើង អាចក្រោកឡើងរាល់ព្រឹក ឬរស់ឆ្លងផុតបានមួយថ្ងៃទៀតនោះ គឺជារឿងគួរអោយអបអរណាស់ទៅហើយ នៅខណៈដែលអ្នកខ្លះ កំពុងប្រយុទ្ធតទល់នឹងជំងឺដែលបៀតបៀន ដើម្បីរស់នៅបន្តទៀត។