មានមនុស្សជាច្រើននៅលើពិភពលោក រមែងបានឮនូវពាក្យថា “សាមូរ៉ៃ” ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានយល់ច្បាស់ អំពីពាក្យនេះទេ ដោយបានត្រឹមតែសំគាល់ថា ជាអ្នកហាត់ក្បាច់គុនដាវរបស់ជនជាតិជប៉ុនប៉ុណ្ណោះ ។
ជាការពិតណាស់ ពាក្យដែលយើងតែងឮថា “សាមូរ៉ៃ” នេះ បើតាមភាសាជប៉ុនហៅថា”សាមឹរ៉ៃ” មានប្រភពចេញមកពីកិរិយាស័ព្ទនៅក្នុងភាសាជប៉ុន គឺ “សាមឹរ៉ាវ” ដែលមានន័យថា “បំរើ” ។ ដូច្នេះ បើសិនជាប្រែអត្ថន័យត្រង់នោះ សាមឹរ៉ៃ គឺជាអ្នកបំរើចៅហ្វាយនាយតែប៉ុណ្ណោះ ។ “សាមូរ៉ៃ” ជាឈ្មោះដែលមនុស្សទូទៅនាំគ្នាហៅ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយសំរាប់”សាមូរ៉ៃ” ផ្ទាល់នោះគឺពួកគេបានហៅ ខ្លួនឯងថា “បុសហិ” មានន័យថា ជាមនុស្សមានសមត្ថភាពផ្នែកសិល្បៈនៃការតស៊ូ ហើយក៏មានចំណេះដឹង ក្នុងរឿងផ្សេងៗយ៉ាងច្បាស់ បើនិយាយឲ្យងាយស្តាប់ គឺពូកែទាំងការវាយតប់ និងក្បាច់គុនដាវ ។
ចំពោះប្រភពនៃ “សាមូរ៉ៃ” នេះ តាមឯកសារ និងភ័ស្តុតាងផ្សេងៗធ្វើឲ្យគេជឿថា វាមានប្រភពចេញ មកពីអ្នកប្រយុទ្ឋនៅលើខ្នងសេះ អ្នកបាញ់ធ្នូ និងទាហានថ្មើរជើងក្នុងអំឡុងសតវត្សទី៦ ។ កាលដើមឡើយ សាមូរ៉ៃគ្រាន់តែជាអ្នកស៊ីឈ្នួលប្រយុទ្ឋឲ្យពួកចក្រពត្តិ និងក្រុមអ្នកដែលមានវណ្ណៈខ្ពង់ខ្ពស់ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកអំណាចរបស់គេបានបង្កើតឡើងយ៉ាងយឺតៗរហូតនៅទីបំផុត ពួកគេអាចកាន់កាប់អំណាចរបស់ពួកវណ្ណៈខ្ពង់ខ្ពស់ បាននៅសតវត្សទី១២ និងបង្កើតជាក្រុម ដែលគ្រប់គ្រងដោយសាមូរ៉ៃវិញ ។ ក្នុង អំឡុងពេលដែលសាមូរ៉ៃគ្រប់គ្រងអំណាច នៅប្រទេសជប៉ុននោះ បណ្ដាពួកចក្រពត្តិបានកាត់តំរឹមអំណាច របស់ពួកគេរហូតស្ទើរតែធ្វើឲ្យកើតមាននូវបដិវត្តន៍ និងសង្គ្រាមនៅកណ្ដាលទីក្រុងបូឈីន ។ លុះមកដល់ឆ្នាំ១៨៦៨ ពួកចក្រពត្តិក៏បានលើកតំកើងឋានៈឡើងឈានឆ្ពោះទៅកាន់អំណាចជាថ្មីម្តងទៀត ហើយព្រះចៅអធិរាជ ក៏មានព្រះរាជបញ្ជាឲ្យលុបចោលវណ្ណៈសាមូរ៉ៃនៅឆ្នាំ១៨៧២ ។
ជាការពិតណាស់ សំរាប់ការហៅ “ដាវសាមូរ៉ៃ” ដែលមានរាងរាវវែងនោះ គឺប្រៀបប្រដូចទៅនឹង និមិត្តរូបនៃអាវុធប្រចាំកាយរបស់ពួកសាមូរ៉ៃទាំងឡាយនោះឯង ។
